අට හැවිරිදි චුයියා වැන්දඹුවක් වී ඇත. ඇයට මතකවත් නැති ඇගේ විවාහය
මූල්‍ය හේතූන් මත ඇගේ පවුලේ අය විසින් සංවිධානය කරන ලද්දකි. නමුත් ඇගේ තත්ත්වය කුමක් වුවත්, හින්දු නීතිය පවසන්නේ ඇය සමාජයෙන් ඉවත් විය යුතු බවය. එබැවින් ඇගේ මව්පියන් ඇයව සියලු වයස්වල වැන්දඹුවන් එකට ජීවත් වන ජරාවාස වූ ආශ්‍රමයකට ගෙන යයි. ඇයගේ කොණ්ඩය කපා, ඇයව සුදු ඇඳුමකින් සරසවයි. ඇය වැඩිහිටි හා දුර්වල කාන්තාවන් සිටින කාමරයක සිටින අතර, දිනපතා ආගමික ගීතිකා ගායනා කර මුදල් ඉල්ලා පාරේ හිඟාකයි. මිනිසුන් වසංගතයකින් මෙන් ඔවුන්ගෙන් වැළකී සිටින අතර, බොහෝ හින්දු භක්තිකයන් විශ්වාස කරන්නේ වැන්දඹුවක් සමඟ ගැටුණහොත් ඔවුන් අපවිත්‍ර වන බවත්, පිරිසිදු කිරීමේ චාරිත්‍ර කළ යුතු බවත්ය.
චුයියාට තම මව වෙත ආපසු යාමට අවශ්‍ය වූවත්, සිදුවූයේ කුමක්දැයි හරියාකාරව නොතේරෙන ඇය, ඇයට හමුවූ ජීවිතය තුළ සිටීමට හැඩගැසේ. හින්දු භක්තික වැන්දඹුවක් වන ශකුන්තලා චුයියාව ඇය සමීපයේ ආදරයෙන් තබා ගනී. ඒ අතරතුර චුයියාට කළ්‍යාණි හමුවෙයි. ඇය ආශ්‍රමයේ ප්‍රධානියා වන මධුමතී විසින් ගණිකා වෘත්තියට බල කරන ලද රූමත් තරුණ වැන්දඹුවකි. දිගු කොණ්ඩය තබා ගැනීමට අවසර දී ඇත්තේ ඇයට පමණක් වන අතර, අනෙක් වැන්දඹුවන් ඇයව මග හරිති. එහෙත් ඇය ගෙනෙන මුදලින් ඔවුන් නොනැසී පවතී. සංක්‍රාන්ති ලිංගිකයකු වන ගුලාබි නිතරම ඇයව පොහොසත් හින්දු වංශවතුන්ගේ නිවෙස්වලට රැගෙන යයි. ඔවුන්ගෙන් බොහෝ දෙනෙක් විවාහ වී සිටිති. කළ්‍යාණි චූයියා සමඟ මිතුරු වන අතර, ඇයට ආශ්‍රමයේ දෙවන මහලට ගොස් ඇගේ බල්ලා සමඟ සෙල්ලම් කරන ලෙස ආරාධනා කරයි.
චුයියා හරහා කළ්‍යාණිට මහත්මා ගාන්ධිගේ සිවිල් ව්‍යාපාරය පිළිබඳව දැඩි විශ්වාසයක් ඇති ධනවත් ඉන්දියානු පවුලක, නීති ශිෂ්‍යයෙකු වන නාරායන් හමුවෙයි. නාරායන් කළ්‍යාණිට ආදරය කරයි. මිනිසුන් ස්නානය කරන, චාරිත්‍ර වාරිත්‍ර සිදු කරන, මළවුන්ගේ අළු යවන වැසි ජලය සහ ගංගා නම් පූජනීය ජලය පසුබිම් කරගෙන ඔවුන්ගේ ප්‍රේම සම්බන්ධය ක්‍රියාත්මක වේ. ශකුන්තලා ගංගා නම් ගඟ අසල වැඩි කාලයක් ගත කරන අයගෙන් කෙනෙකි. වැන්දඹුවන්ට නැවත විවාහ වීමට නීතියක් සම්මත කර ඇති බව ඇගේ ගුරුවරයාගෙන් දැනගත් විට, කළ්‍යාණිට හා චුයියාට ඔවුන්ගේ දුක්ඛිත ජීවිතය හැර වෙනත් අනාගතයක් තිබිය හැකි බව ඇය තේරුම් ගනී. නමුත් කළ්‍යාණිගේ ජීවිතය අවාසනාවන්ත ලෙසින් අවසන් වේ. අවසානයේ චුයියාගේ ජීවිතයට යහපතක් සිදු වේයැයි සිතුවත්, අනෙකුත් වැන්දඹුවන්ට කුමක් සිදු වේද යන්න ප්‍රශ්නයකි.
මෙය වැන්දඹුවන්ගේ ජීවිත සහ ඔවුන්ගේ දුක් වේදනා කේන්ද්‍ර කරගත් චිත්‍රපටයකි. වරක් ඉන්දියාවේ ළමා විවාහ සාමාන්‍ය ක්‍රියාවක් ලෙස සලකනු ලැබීය. කුඩා අවධියේදී දරුවන් වැන්දඹුවන් වූ අතර, හින්දු සංස්කෘතිය තුළ වැන්දඹුවකට රස ආහාර වේලක් හෝ වර්ණවත් ලෙසින් හොඳ ඇඳුම් ඇඳීමට නොහැකිය. ඔවුන්ගේ හිස මුඩු කිරීමට සිදු විය. එවිට ඔවුන් කිසිසේත් ආකර්ෂණීය නොවන අතර, ඔවුන්ට නැවත විවාහ වීමට හෝ ඒ ගැන සිහින දැකීමට පවා නොහැකිය. මෙම චිත්‍රපටයේ විවිධ වයස්වල වැන්දඹුවන්ගේ ජීවිත නිරූපණය කෙරේ.
හින්දු මූලධර්මවාදීන් විසින් ඉන්දියාවේ වැන්දඹුවන්ට අමානුෂික ලෙස සැලකීමත්, එය මූලධර්මවාදී ක්‍රිස්තියානුවන්, යුදෙව්වන් සහ මුස්ලිම්වරුන් විසින් කාන්තාවන් යටත් කර ගැනීම හා සමාන ය. කාන්තාවන්ගේ අභිමානය සහ අයිතිවාසිකම් ප්‍රතික්ෂේප කිරීමට ආගම භාවිතා කිරීම කම්පනයට කරුණකි. ඔවුන්ගේ හදවත්, මනස, ශරීරය සහ ආත්මයන් අපේක්ෂා කරන විමුක්තිය පිළිබඳ මෙම චිත්‍රපටය නිර්මාණය කිරීමෙන් දීපා මෙහ්තා සියලුම කාන්තාවන්ට ඉමහත් සේවයක් කර ඇත.
සම්මුඛ සාකච්ඡාවකදී දීපා මෙහ්තා මෙසේ ප්‍රකාශ කර ඇත.
"ජලය ගලා යා යුතුය. නැතහොත් ජලය එකතැන පල් විය හැකිය. මම චිත්‍රපටය 1930 ගණන්වල ආරම්භ කළෙමි, නමුත් චිත්‍රපටයේ සිටින අය ඔවුන්ගේ ජීවිත ගත කරන්නේ එය වසර 2,000 කට වඩා පැරණි ආගමික ග්‍රන්ථයකින් නියම කර ඇති පරිදි ය. අද පවා , මිනිසුන් මෙම පාඨයන් අනුගමනය කරයි. එය වැන්දඹුවන් මිලියන ගණනක් දිගටම පැවතීමට එක් හේතුවකි. මට නම් එය එකතැන පල්වෙන ජලයකි.මම හිතන්නේ සම්ප්‍රදායන් එතරම් දැඩි නොවිය යුතුය. ඒවා නැවත පිරෙන ජලය මෙන් ගලා යා යුතුය. "
චිත්‍රපටය - Water (2005)
අධ්‍යක්ෂණය - දීපා මෙහ්තා
තිර රචනය - අනුරාග් කාශ්‍යප්
නිෂ්පාදනය- ඩේවිඩ් හැමිල්ටන්
ප්‍රධාන රංගනය- සීමා බිස්වාස්, ලීසා රේ, ජෝන් ඒබ්‍රහම්, සරලා කාරියවසම්, මනෝරමා
